TRAKCJA ELEKTRYCZNA

SIEĆ TRAKCYJNA

ROZJAZDY SIECIOWE

  Sieć trakcyjna na rozjeździe, a w szczególności przewód jezdny musi być tak skonstruowany aby możliwe było płynne przejście ślizgacza z sieci jednego toru na sieć drugiego toru. Takie rozwiązanie nazywa się rozjazdem sieciowym.
W sieci nieskompensowanej rozjazd taki nie jest skomplikowany, gdyż przewód jezdny toru odgałęziającego się jest mocowany klinami do przewodu od którego się odgałęzia na pewnej długości. W sieciach skompensowanych sprawa ta wygląda inaczej i wymaga zastosowania innych rozwiązań. Ponieważ przewody jezdne mogą się poruszać, więc konieczne jest stosowanie dodatkowych konstrukcji wsporczych lub też wysięgów.
W miejscu przecięcia się przewodów sieci skompensowanej umieszczona jest prowadnica zapewniająca płynne przejście odbieraka i jednoczesne unoszenie się wszystkich przewodów równocześnie. Zasada określająca, który przewód zawieszony jest na górze, a który niżej jest następująca - przewód sieci toru, gdzie ruch jest mniejszy w miejscu skrzyżowania wisi nad przewodem toru o większym natężeniu ruchu.


  Ślizgacz pantografu jest tak skonstruowany aby możliwe było płynne przejście z jednego przewodu na drugi. Umożliwia to skrzydło ślizgacza, czyli zewnętrzne zakończenia skrzywione ku dołowi.


  Konstrukcje wsporcze są bardziej skomplikowane przy sieci skompensowanej ponieważ muszą umożliwiać i zapewniać ruch podłużny przewodów i lin nośnych przy tym nie powodując zakłóceń podczas przejścia ślizgacza. W zależności od rozwiązań stosowanych w sieci, przewody mogą lub nie mogą się ze sobą krzyżować. Podobnie jest z podwieszeniem przewodów do wysięgów pomocniczych. Przewody sieci z obydwu torów mogą być podwieszone do jednego wysięgu lub osobno. Gdy jednak przewody są podwieszone do jednego wysięgu ogranicza to ich podłużne ruchy. Takie rozwiązanie jest stosowane tylko wtedy gdy odległość od kotwienia nie przekracza 250 m.


  Zawieszenie typu Prokocim umożliwia wychylanie się wysięgu pomocniczego w stosunku do ukośnika oraz ramienia odciągowego względem wysięgu pomocniczego. Dzięki temu ruchy lin oraz przewodów mogą być większe. Zawieszenie to jest stosowane, gdy odległość od kotwienia nie przekracza 300 m. Innym sposobem jest stosowanie dość skomplikowanych konstrukcji radzieckich lub polskich typu Libiąż. Zapewniają one większą swobodę ruchu przewodom i linom.
Elektryczne połączenie obu odcinków uzyskuje się poprzez stosowanie dodatkowych łączników w postaci krótkich linek (tak jak w przypadku połączeń międzysekcyjnych).

Na poniższym rysunku pokazane są przykładowe rozwiązania rozjazdów sieciowych:

ZASADY KONSTRUKCJI SIECI JEZDNEJ | ELEMENTY KONSTRUKCJI I OSPRZĘT | SPOSOBY ZAWIESZANIA SIECI KOTWIENIA PRZEWODÓW | SEKCJONOWANIE | PUNKT ZASILAJĄCY | IZOLACJA PODŁUŻNA KONSTRUKCJE SPECJALNE | SIEĆ POWROTNA | PRĄDY BŁĄDZĄCE | ZABEZPIECZENIA | DANE TECHNICZNE

Poniżej znajdują się odnośniki do poszczególnych zagadnień związanych z trakcją elektryczną:

SIEĆ TRAKCYJNA | OGÓLNE INFORMACJE | SYSTEMY ZASILANIA | SILNIKI TRAKCYJNE | PODSTACJE TRAKCYJNE AUTOMATYKA I STEROWANIE | ELEKTRYFIKACJA I EKSPLOATACJA | HAMOWANIE ELEKTRYCZNE